Bu yazı 10.02.2008 tarinde yayınlanmıştır.

Adrese dayalı nüfus kayıt sistem sonuçları geçtiğimiz günlerde açıklandı. Ortaya çıkan sonuçlar yıllardır kendimizi aldattığımızı veya nasıl aldatıldığımızı bütün çıplaklığı ile ortaya koydu.  Oysaki bu güne kadar her sayım sonunda Zile nin nüfusu artıyordu. Yahut ta bize öyle gösteriliyordu.  Adrese dayalı nüfus kayıt sistemi sayımı sonunda kralın çıplak olduğunu gördük. Gördük ama bu rakamların bile yüksek olduğunu fısıldayan sesler duyuyoruz. Açıklanan bu rakamlarla  bile ne kadar üzücü durumda olduğumuz ortada. 

2000 yılında sadece Zile merkezi 52.100 iken bu gün köylerle birlikte ancak 68.937 kişi Toplamda  41.202 kişi eksilmişiz. Zile merkezi ise 16.486 kişi azalarak 36.154 kişiye düşmüş. 36.154 olarak açıklanan Zile nüfusunun 26.000 olduğunu söyleyenler var. Küçülme sadece şehrimizde yaşanmıyor. Komşumuz Turhal da durum daha vahim. Belediye olan kasabalarımızda telaş başladı. Komşu köyleri sınırları içine alıp 2.000  rakamının üstüne çıkarak belediyelerinin kapanmasını önlemeye çalışıyorlar. Köyler boşalıyor. Üç-beş sene sonra oralarda bekçi olarak kalan en genci 50–60 yaşında 5- 10 kişiden başka kimse bulamayacağız

Bütün ilçelerde nüfus inanılmaz azalmasına rağmen Tokat merkezde azalma yerine artış var. Yani önü kesilen sadece biz değiliz. Tokat tüm ilçelerden aldıkları ile gelişip büyümüş.

Önümüzdeki seçimlerde Tokat’ın Milletvekili sayısının düşeceği söyleniyor.7 vekilimiz var ama 80 yıldır Zile nin sesini duyuramadık. Tokat lının önümüzü kesmesini engelleyemedik. 5 milletvekiline düşünce sesimizin iyice kısılacak. Şimdi bir milletvekilimiz var.sayı azalınca  bu  fırsatı bile vermezler. Acaba o zaman bize kim sahip çıkacak?  O zor günleri günleri görmek istemem. Daha önce de birkaç defa yazdım. Her fırsatta söylüyorum. Zile artık silkelenip kendine gelmeli. Zaman geçiyor. Bize yeni bir kan lazım. Bir hamle yapmamız lazım. Bunu ancak birlik olursak başarabiliriz.

Yeter artık kurtaralım şu Tokatın tokatlarından. Daha ne kadar tahammül edeceğiz. Her geçen gün bir mum eriyoruz. Tükenmeden sahip çıkalım güzel şehrimize.  Eski güzel parlak günlerimize yeniden dönelim. Zile Amasya ya bağlı iken Anadolu da  gelişmiş en büyük şehirlerden biri idi. 1923 de Tokat a bağlandı. Binlerce yıllık birikimi tükenmeye başladı. Bizi bitirdiler. Bize sahip çıkmadılar. Kıskandılar. Destek değil hep köstek oldular. Her dönemde tıpkı bu günlerde olduğu gibi: hastanemize, doktorumuza, Üniversitemize, Okulumuza Türkümüze, yemeğimize her şeyimize sahip çıktılar. El koydular.

Yeter artık. Madem il olamıyoruz yönümüzü Batıya yöneltelim. Eski vilayetimize bağlanmak için hemen bir kampanya başlatalım. Bu sözlerim politikacı ve Tokatlıların hoşuna gitmiyor. Çünkü onların Zile ile bir dertleri yok. Zile’yi kaybettikleri zaman kendilerinin kaybedeceğini biliyorlar.  Onun için istemezler. Zile giderse milletvekili sayısı azalır. Nüfus azalır, yatırım azalır. Gelen para azalır bu güne kadar verdiği emeklerin boşa gider.Onlar  sadece  bunu düşünürler. Çünki Zile onlara bunun için lazımdır.

Oysaki Amasya ya bağlanırsak bunun tersi olacak. Amasyanın  milletvekili sayısı artacak  Zileli politikacılar  daha rahat milletvekili olacaktır. Yönümüz batıya dönecek. Ankara ya Samsuna giderken yolumuzun üstü olacak. Amasya bize Dereboğazından 50 km. Tokat ise 70 km. Zile ve Amasya aynı özelliklere sahip. İkisini de  turizmde parlak günler bekliyor. Zile Amasya ya bağlıyken büyük bir ilçe idi. Ayrıldı küçüldü. Hiç  bbir şey olmasa zaten bundan kötü olamaz hiçdeğil yılardır birikmiş bizi isyan ettirecek hale getiren kızgınlık ve hırstan kurtulup rahatlarız.Bu bile yeter.

Eski günlerimize dönmek için yapacağımız tek şey cesaret gösterip bir referandum yapmak. Bunu konuşalım tartışalım. Gündemimiz bu olsun. Yoksa siz bu günkü duruma razı mısınız? Hoşça kalın - Hulusi SEREZLİ -10.02.2008